Łukasz Śmigiel - WSZYSTKO JEST OPOWIEŚCIĄ

Cykl dla tych, którzy starają się czytać codziennie chociaż jedno opowiadanie... Tym razem sięgnąłem po dłuższej przerwie ponownie po „ Dym i lustra ” Neila Gaimana . Wszystko dlatego, że ten zbiór kojarzy mi się szczególnie mocno z początkiem zimy. Twórczość Gaimana znam bardzo dobrze, ale mimo to zadziwia mnie jego umiejętność ukazywania znanych tematów z nowej, ciekawej strony. Gaiman wzbudza we mnie zazdrość o lekkość stylu. Czytając jego historie mam nieodparte wrażenie, że ten, czy inny tekst, napisał w dzień, czy dwa, ot tak, bez kombinowania, dopracowywania i przepisywania go po sto razy. Podobne odczucia miałem, czytając „Morderstwa i tajemnice ”, ze wspomnianego zbioru. Początek smakowity, bo już w czwartym akapicie mamy scenę z robieniem laski i biegiem kochanki do kuchennego zlewu, aby po wszystkim przepłukać usta. Później sprytne zagranie, niespodziewanie zaczyna się historia ukryta w historii, bo główny bohater spotyka nieznajomego, który w zamian za fajkę i zapałk

Płyty z lat 1982-2013, które polecam mojemu Kubie: „Seal” , to wydany w maju 1991 debiutancki album muzyka, który przyniósł mu światową sławę i sukces, potwierdzane później przez kolejne wydawnictwa. Zacznijmy od plotek i ciekawostek, na które naprowadza nas dokładne przejrzenie płytowej książeczki. Tytuł longplaya jasno i wyraźnie wskazuje, które z licznych imion ( Seal Henry Olusegun Kwassi Olumide Adelo Samuel ), stanie się wizytówką artysty. Z kolei fotografie Richarda Crofta (Michael Hutchence, Jamiroquai, Stevie Wonder ) i Philippe Mcclellanda (Snoop Dog, Robin Thicke, Rhianna), intrygują skrytą w cieniu twarzą Seala i pokrywającymi ją bliznami. Od razu wyjaśniam, że szramy na policzkach i nosie nie są wynikiem tajemniczego afrykańskiego obrządku, czy rytuału voodoo. Blizny (a dziś także jego łysina) to pozostałość po grzybiczej chorobie z dzieciństwa, którą muzyk przeszedł, a która często atakuje osoby o czarnym kolorze skóry (Prawdopodobnie na jej odmianę cierpiał tak

Hełmy stymulujące żołnierzy do walki: Amerykańskie badania przeprowadzone na personelu wojskowym, dowiodły, że stymulacja elektryczna części mózgu odpowiedzialnego za pamięć krótkotrwałą i uwagę, przywraca ludziom energię i siły do działania. Działanie można porównać do pobudzenia energy drinkami, które trwa przez długie godziny. Wojskowi byli w stanie skutecznie działać i pracować nawet w trzydziestogodzinnych cyklach, po trwającej trzydzieści minut stymulacji. Dzięki wynikom eksperymentu łatwo wyobrazić sobie lekkie headsety, które zakładamy na głowę rano albo w nocy, a po kilkudziesięciu minutach jesteśmy nie do zatrzymania, niczym króliki z reklam Duracell. Problem w tym, że nikt nie potrafi przewidzieć długoterminowych efektów takiej stymulacji. Wizja posiadania urządzeń, które podnoszą zdolności bojowe żołnierzy na trzydzieści godzin, jest jednak niezwykle kusząca. Proponuję instalować je w hełmach i nazwać „Berserker”... Tajemniczy obiekt w kosmosie: Czym jest o